តាមពិតទៅ ការលុងភ្នំ ដើម្បីធ្វើជាបូជនីយដ្ឋានប្រយោជន៍នឹងបូជាព្រះអាទិទេពនៃលទ្ធិព្រហ្មញ្ញសាសនា គឺជាការបន្តវេននៃជំនឿលើភាពស័ក្តិសិទ្ធិនៃរូងឬល្អាងភ្នំធម្មជាតិនាសម័យបុរេប្រវត្តិសាស្ត្រតែប៉ុណ្ណោះ។ព្រោះថា ជានិច្ចកាល រូង ឬល្អាងភ្នំធម្មជាតិ ត្រូវបានគេចាត់ទុកថា ជាកន្លែងដែលប្រកបដោយបុណ្យបារមីភាពស័ក្តិសិទ្ធដ៏ខ្លាំងក្លាអស្ចារ្យ មិនថានៅភូមិភាគអាស៊ីអាគ្នេយ៍ឬក៏នៅឧបទ្វីបអឺរ៉ុបទេ។
១. ប្រាសាទរូងភ្នំ ឬល្អាងភ្នំទី១
ប្រាសាទរូងភ្នំទី១ ដែលបុព្វការីជនខ្មែរនាសម័យនគរភ្នំបានចោះ ដើម្បីធ្វើជាទីសក្ការៈបូជា គឺជាល្អាងមួយមានជម្រៅប្រមាណជា៥,៤០ម៉ែត្រ ស្ថិតនៅចំជណ្តើរទៅកាន់ប្រាសាទភ្នំដាហើយមានរាងជាចតុកោណ។ ប្រាសាទរូងភ្នំមានក្លោងទ្វារចេញចូលមួយដែលមានកំពស់ប្រមាណជា២,៨៥ម៉ែត្រ។ មេទ្វារដែលធ្វើអំពីឈើសព្វថ្ងៃនេះ ត្រូវបានបាត់បង់តាំងពីយូរទៅហើយ ដោយបានបន្សល់ទុកត្រឹមតែរន្ធមូលមួយលើធ្នឹមថ្មសម្រាប់សូកពន្លូញ តែប៉ុណ្ណោះ។
 |
| ប្រាសាទរូងភ្នំទី១ចង្កេះភ្នំដា |
២. ប្រាសាទរូងភ្នំទី២
ស្ថិតមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីប្រាសាទរូងភ្នំទី១ រូងភ្នំទី២នេះមិនមាន លក្ខណៈជាប្រាសាទដូចបូជនីយដ្ឋានទី១នោះទេ។ ល្អាងនេះមានរាងកែង កោង ហើយគ្មានក្បាច់ក្បូរអ្វីទាំងអស់។ វត្តមានរបស់យោនីចំនួន២តូចមួយ (ទំហំ១,៥០ម៉ែត្រ) ធំមួយ (១,៩០ម៉ែត្រ) ចង្អុលបង្ហាញថា ប្រាសាទរូងភ្នំនេះត្រូវបានសាងសង់ឡើង ដើម្បីឧទ្ទិសដល់លទ្ធិព្រហ្មញ្ញសាសនាសិវៈនិកាយ។
 |
| ប្រាសាទរូងភ្នំទី២ |
៣. ប្រាសាទរូងភ្នំទី៣
ស្ថិតនៅខាងស្តាំដៃនៃល្អាងទី២នៅប៉ែកខាងជើង មានប្រវែងប្រមាណ៥,៧០ម៉ែត្រ ហើយមានកំពស់ប្រមាណ២,៥០ម៉ែត្រ និងជម្រៅ៤,៩០ម៉ែត្រ។ នៅក្នុងប្រាសាទរូងភ្នំនេះ យើងឃើញមានបំណែកស្នានទ្រោណិ បីបំណែកតែប៉ុណ្ណោះ។
 |
| ប្រាសាទរូងភ្នំទី៣ |
